Aan iedereen die met mij een stuk op weg wil, welkom!

Deze blog is een stukje van mezelf, mijn gedachten en gevoelens van "mijn weg te gaan", mijn camino die startte op 11 mei en eindigde op 20 juni 2009.

Mijn weg : de Camino Frances

Mijn weg : de Camino Frances
De route heet de Camino Frances en loopt van Zuid-Frankrijk door Noord-Spanje naar Santiago de Compostela. De Camino gaat door 6 steden, 165 dorpen en 45 gehuchten. Bijna alle plaatsen hebben kerken of kapelletjes, gewijd aan St. Jacob. Aan de hand van de Miam Miam Dodo en de St-Jakobsroute van ANWB heb ik mijn route uitsgestippeld met een gemiddelde van 25km per dag. Op een houten plank kleeft het noordelijk deel van Spanje. Met behulp van gekleurde prikkers heb ik mijn eigen route uitgestippeld. De uitgestippelde tijd tussen St Jean Pied de Port en Santiago bedraagt 35 dagen. Hierbij heb ik rekening gehouden met de overnachtingsmogelijkheden en de moeilijkheidsgraad van de route.
De realiteit heeft uitgewezen dat je je steeds moet aanpassen aan je fysieke mogelijkheden en de weersomstandigheden van dat moment. Ik heb de route gelopen in 37 stapdagen.

Hier vind je het gedetailleerd schema van mijn camino

De voorbereiding


Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.


Op stap met de rugzak...


Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...

Materiaal ...

Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...


Lieve lezers,

Willen jullie mijn camino-dagboek lezen, klik dan op het berichtenarchief en kies de berichten die je wil lezen.

Willen jullie een persoonlijk bericht nalaten, klik dan hier.

Veel leesplezier!

23 april 2009

4-daagse door de Vlaamse Ardennen

Maandag 20/4 vertrok ik vanuit Elst richting Overboelare voor een tocht van 25km.Het weer was prachtig. Als nel werden de hemdsmouwen stevig opgerold en de broekspijpen afgeritst. Een uitgebreide siësta werd gehouden aan de Toepkapel te Brakel om dan de GR te verlaten en mijn zelf uitgestippelde route via St-Martens-Lierde ver te zetten. De bedoeling was om een stukje van de Karthuizerroute te wandelen. Die vond ik ook, maar ik begaf me in de verkeerde richting... Gelukkig is de streek mij niet onbekend om snel een andere weg in te slaan, en mijn route verder te zetten via Deftinge, Goeferdinge en Overboelare. Rond 16u30 kwam ik aan bij Jan en Johan die mij voor die nacht te logeren hadden.

Dinsdag vertrok ik richting de Fiertel. 24,5km te gaan voor die dag. Ik begaf mij op zeer vertrouwde grond : Zarlardinge, waar ik jaren school liep en Everbeek, mijn oorspronkelijke roots. Prachtig weer al brak de zon maar langzaam door. Het was een bosrijke dag, en gelukkig maar, want de zon stond hoog aan de hemel. Daar ik toch veel tijd had, deed ik een terrasje in D'Hoppe. Ik had het gezelschap van 3 beoefende wandelaars die er duidelijk ééntje te veel ophadden... Rond 16u30 kwam ik aan in de jeugdherberg te Ronse waar ik de enige gast bleek te zijn. Het was een eenzame avond, maar door de vermoeidheid liet ik me als snel door mijn bed verleiden.

Woensdag vertrok ik voor 9u al uit de Jeugdherberg met een stevig lunchpakket richting Oudenaarde. Het zou maar een korte trip zijn (15,5km). De vorige avond had ik een prachtig zicht op het Muziekbos, daar was nu nauwelijks iets van te merken. Ik liep door de mist door, enkel 2 kalfjes waren op korte afstand zichtbaar. De bossen van dinsdag maakten plaats voor glooiende groene heuvels. Toen ik Oudenaarde naderde wist ik niet hoe ik zou lopen door de drukte waarin ik was terecht gekomen. Maar een klein wegje leidde mij door het Spei, een natuurreservaat in de buurt van Maagdendale, om zo het centrum te bereiken. Ik had geen overnachtingplaats voor die dag, dus nam ik de trein huiswaarts.

Normaal gezien moest ik deze ochtend vanuit Oudenaarde richting Gavere vertrekken, maar aangezien ik thuis had geslapen vertrok ik vanuit Nazareth richting Oudenaarde. Papa voerde mij weg, opnieuw gepakt met de rugzak. De ochtend was fris, het had immers gevroren, maar ... de dag werd bloedheet en door de open landschappen liep ik de hele dag onder de brandende zon. Gelukkig had ik 's morgens goed gesmeerd, maar het resultaat is wel duidelijk zichtbaar. 25km was een mooie afsluiter.

Deze 4-daagse is zeer goed meegevallen en was een prima voorbereiding. Voldoende stoppen en eventjes rusten zijn noodzakelijk om de dagtocht goed te volbrengen. Veel drinken met het warme weer is zeker nodig. Hoe het zou zijn geweest in de regen, kan ik niet zeggen. Zondag is het Dwars door Brakel en ze voorspellen niet zo'n goed weer, we zien wel...

Voor wie fotootjes wil kijken, klik

19 april 2009

De aanloop naar de camino is begonnen...

Lang geleden dat ik iets op mijn blog heb geschreven, maar stilzitten was er niet bij. Vooreerst nog werken, dan tussen de buien en de grillen door wandelen, maar ook alle papier-voorbereidingen beginnen hun vorm te krijgen. Tijdskrediet, mutualiteit, het boeken van de eerste refugio's, uitzoeken om terug te keren (ja, daar heb ik ook al aan gedacht).
Het afscheid van het werk is genomen vorige vrijdag, dus nu volop gaan voor de laatste komende 3 weken. Naast het wandelen moet de organisatie thuis ook nog vorm krijgen, Bart wegwijs maken in het dagelijkse reilen en zielen van een huishouden, leren wassen, ... Het lijkt evident maar dit is het niet als je zo alles eens moet uitleggen wat je doet.
Zojuist heb ik mijn rugzak gepakt voor mijn 4-daagse door de Vlaamse Ardennen die morgen van start gaat. Gepakt zoals ik zal vertrekken, uittesten wat goed zit, mee moet en overbodig is, het hoort er allemaal bij. De zon zal al van de partij zijn, dus dit is een goed begin. Wel even opletten voor de oortjes, want ja, mijn haar is eraf! Wel even wennen, maar het voelt goed aan. Merci, Natacha!