Aan iedereen die met mij een stuk op weg wil, welkom!

Deze blog is een stukje van mezelf, mijn gedachten en gevoelens van "mijn weg te gaan", mijn camino die startte op 11 mei en eindigde op 20 juni 2009.

Mijn weg : de Camino Frances

Mijn weg : de Camino Frances
De route heet de Camino Frances en loopt van Zuid-Frankrijk door Noord-Spanje naar Santiago de Compostela. De Camino gaat door 6 steden, 165 dorpen en 45 gehuchten. Bijna alle plaatsen hebben kerken of kapelletjes, gewijd aan St. Jacob. Aan de hand van de Miam Miam Dodo en de St-Jakobsroute van ANWB heb ik mijn route uitsgestippeld met een gemiddelde van 25km per dag. Op een houten plank kleeft het noordelijk deel van Spanje. Met behulp van gekleurde prikkers heb ik mijn eigen route uitgestippeld. De uitgestippelde tijd tussen St Jean Pied de Port en Santiago bedraagt 35 dagen. Hierbij heb ik rekening gehouden met de overnachtingsmogelijkheden en de moeilijkheidsgraad van de route.
De realiteit heeft uitgewezen dat je je steeds moet aanpassen aan je fysieke mogelijkheden en de weersomstandigheden van dat moment. Ik heb de route gelopen in 37 stapdagen.

Hier vind je het gedetailleerd schema van mijn camino

De voorbereiding


Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.


Op stap met de rugzak...


Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...

Materiaal ...

Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...


Lieve lezers,

Willen jullie mijn camino-dagboek lezen, klik dan op het berichtenarchief en kies de berichten die je wil lezen.

Willen jullie een persoonlijk bericht nalaten, klik dan hier.

Veel leesplezier!

27 mei 2009

Dag 17 : Hornillos del Camino - Castrojertitz 20 + 4km

Om 7u krijgen we ontbijt en de man vertelt ons dat we rechtstreeks de camino kunnen nemen als we de weg volgen. Alleen is dit volgens hem 2 km meer.
We vertrekken om 7u40 en komen pas om 11u aan in Hontanas, 4km extra.We kopen een broodje en stappen vlug verder.
Om 13u15 komen we aan in Castrojeritz, een raar stadje naar mijn gevoel. De 1st refugio is vol, de 2de is toe, de 3de is vol en de 4de opent op 15u. We zetten onze rugzakken in de rij en zien dat we zeker nog plaats hebben.
Om 15u openen 2 Braziliaanse hospiteleras de refugio met het aankondigen van de huisregels : niemand staat op voor 6u45 en om 7u is er gezamelijk ontbijt. Ik hoop dat we dan morgen wel iets meer keuze hebben om te slapen...
Als we onze was ophangen, horen we bekende stemmen : Gilbert en Madeleine, Rene en Patrick die uitgebreid willen weten hou onze casa van de voorbije avond is verlopen. We doen een terasje en kletsen wat bij, want bij het eind van de week vertrekken ze terug naar huis. Vanavond eten we samen met de ganse bende van 9...
En ja, het kan weer niet op. Rene trakteert met sangria als aperitief want hij stopt wegens een hardnekkige peesontsteking. Zijn vrouw, Marie-Yvonne, stapt verder. We nemen ook afscheid van Gilbert en Madeleine want zij verkleinen hun afstanden tot het einde volgende week maandag. Maar toch zit de sfeer erin, met een lekkere pelgrimsmenu en de nodige wijn. Ik bespaar jullie de eetdetails, maar indien jullie zouden denken dat ik verdik, ik heb mijn riem van mijn rugzak al 2 keer moeten aanspannen.

Dag 16 : Burgos - Hornillos del Camino 10/20km

Om 6u30 word ik wakker, dus toch veel later dan normaal. De nacht was heerlijk in het grote bed met zachte lakens.
We genieten van het ontbijtbuffet samen met andere businessmensen, die drukdruk van alles moeten doen. Nee, zo zijn we dus niet.
De voormiddag verloopt vrij snel, eerste een uitgebreid bezoek aan de kathedraal, daarna de foto's op cd branden en een pakketje opsturen met de post.
Om 13u30 nemen we de bus naar Tardajos om de laatste 10km te lopen. Daar we wisten dat we vrij laat zouden aankomen en hoogst warschijnlijk geen plaats meer zouden hebben in de refugio, boekten we een casa rural in een dorp 5km verder.
We komen aan in het Hornillos rond 16u en de rest zit op het terras van de bar te genieten. We vertellen dat we worden opgehaald door de man van de casa en blijven nog wat babbelen. Beetje bij beetje zien we oude bekenden terug : Louis, Dominique, Stephane en Guy komen ons rond de nek gevlogen, snel foto's maken en terug afscheid nemen. We worden uitgeleide gedaan met de auto.
De casa is fantastisch, mooie kamer in een molen die ze aan het restaureren zijn.
's Avonds krijgen we een maaltijd om u tegen te zeggen : tomaat, geroosterde paparika, kroket van kaas en ham, en worst van Burgos al voorgerecht, groentesoep met korstjes en ham als tussengerecht, en everzwijnstoofvlees met friet en tomaat als hoofdgerecht, en daarna flan caramel als dessert met digestief. AUB, krijg dat maar op...