Aan iedereen die met mij een stuk op weg wil, welkom!

Deze blog is een stukje van mezelf, mijn gedachten en gevoelens van "mijn weg te gaan", mijn camino die startte op 11 mei en eindigde op 20 juni 2009.

Mijn weg : de Camino Frances

Mijn weg : de Camino Frances
De route heet de Camino Frances en loopt van Zuid-Frankrijk door Noord-Spanje naar Santiago de Compostela. De Camino gaat door 6 steden, 165 dorpen en 45 gehuchten. Bijna alle plaatsen hebben kerken of kapelletjes, gewijd aan St. Jacob. Aan de hand van de Miam Miam Dodo en de St-Jakobsroute van ANWB heb ik mijn route uitsgestippeld met een gemiddelde van 25km per dag. Op een houten plank kleeft het noordelijk deel van Spanje. Met behulp van gekleurde prikkers heb ik mijn eigen route uitgestippeld. De uitgestippelde tijd tussen St Jean Pied de Port en Santiago bedraagt 35 dagen. Hierbij heb ik rekening gehouden met de overnachtingsmogelijkheden en de moeilijkheidsgraad van de route.
De realiteit heeft uitgewezen dat je je steeds moet aanpassen aan je fysieke mogelijkheden en de weersomstandigheden van dat moment. Ik heb de route gelopen in 37 stapdagen.

Hier vind je het gedetailleerd schema van mijn camino

De voorbereiding


Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.


Op stap met de rugzak...


Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...

Materiaal ...

Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...


Lieve lezers,

Willen jullie mijn camino-dagboek lezen, klik dan op het berichtenarchief en kies de berichten die je wil lezen.

Willen jullie een persoonlijk bericht nalaten, klik dan hier.

Veel leesplezier!

11 mei 2009

Dag 1 Lille - StJean Pied de Port

Hier ben ik dus al... meer dan 1000km van huis en klaar voor vertrek.
De treinreis begon op den duur wel wat saai te worden, maar naarmate de tijd verstreek de landschappen interessanter.
Op de trein kwam ik al een pelgrim tegen die opnieuw vertrekt vanuit Burgos, het laatste treintje naar St Jean veeel pelgrims. Bij het uitstappen sprak een Duits meisje mij aan in het Duits maar helaas, in het Engels dus maar... Eerst de rugzak wegbrengen en mijn logement zoeken, daarna naar de office des pelerins om daar dus even te internetten en de nodige info te verzamelen voor mijn vertrek morgen.
Toen ik uit de trein stapte, was het broeierig heet en onweer op komst. Blijkbaar is het hier vandaag al meer dan 30 graden geweest.
Toen ik naar de accueil pélérin liep, kwam ik terug het Duitse meisje, Rebecca, die mij aanklampte om morgen samen te stappen. Ik vroeg of ze al eetplannen had, nee, dus eten we samen vanavond. In de refuge slaapt nog een Brit uit London die morgen ook in Orisson stopt, misschien loopt hij ook mee... Ik zie het allemaal wel hoe het loopt, stapt, ...
Deze avond een pizza gegeten met Rebecca en haar wegwijs gemaakt voor de komende 2 dagen. Ze was mij heel dankbaar.
St Jean is een zeer leuk dorpje, toeristisch en gezellig.

ps. Dank je wel voor jullie vele recties, blijf ze sturen...

10 opmerkingen:

Bart zei

Liefste keppe,
geniet van je reis en maak je hoofd maar eens goed leeg want naast de kassei die je hier hebt achtergelaten moet je ook nog die uit je hoofd zien kwijt te geraken.
Ik hou het fort hier ondertussen wel recht ....
... samen met alle hulplijnen.
B.

frans en maria zei

papa en mama wensen jou een goede
start en een aangenaam gezelschap

julie zei

liefste zoetje

nu gaat je grote avontuur echt van start, je kan eindelijk aan je tocht beginnen, ik zou zeggen zet je beste beentje voor!

groetekes

evi zei

Vol ongeduld al verschillende malen komen kijken naar een eerst reactie van jou daar zo ver weg.
Het is begonnen...
Doe dat goed en vergeet vooral niet te genieten!

groetjes

Mieke zei

Hoi ,
Je zal waarschijnlijk vandaag al vroeg vertrokken zijn ? Ik wens je een goede dag toe , ook de komende dagen veel wandelgenot . Ik merk dat je ondertussen al gezelschap hebt gekregen ... dat komt goed !
M

Frodo von Trapp zei

Als je mensen tegenkomt die bvb een villa hebben aan de Côte d'Azur, of een kasteel in Schotland, hou ze dan zeker te vriend, want jouw vrienden zijn onze vrienden.
Toch niets vergeten onder het hoofdkussen?
Veel stapplezier.
Johan

Mieke en Jürgen zei

Fijn al een eerste reactie van jou zover weg...
Stap er maar op los met hopelijk leuk gezelschap en een vrije loop van je gedachten!!

Groetekes

Enne, goed smeren he!

evi zei

haha typisch ons Mieke. Je hebt het gehoord hé Fran; je goed insmeren is de boodschap.
Hoop dat je een eerste deugddoende dag achter de rug hebt.

Frodo von Trapp zei

Hoe was de eerste stapdag? Is je Duitse vriendin met je meegestapt of heb je ze na 300 meter dan toch maar een ravijn in geduwd? Waarschijnlijk heb je gisterenavond de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival gemist. Waarschijnlijk interesseert het je ook geen moer, maar toch even meedelen dat die debiele Belgische inzending gelukkig niet weerhouden is voor de finale op zaterdag. Laat het niet aan je hart komen, want Hadisééééééééé, vroeger zei iedereen Hadise, mag wel door naar de finale. Als je je nu afvraagt wie dat nu weer is ... Awel dat is een Limburgse of Antwerpse Turkse of omgekeerd of toch zoiets (hoe het precies in elkaar zit, is me ook wat onduidelijk en eerlijk gezegd interesseert het me ook geen halve reet), die voor Turkije een vrolijk liedje op de planken brengt. Het Maltese dikkertje mag ook door naar de finale en dat kind zingt dan weer een liedje dat door een Vlaming geschreven is. Voilà, nu kan je weer dartelend de bergen in.
Zoals steeds: niets vergeten onder het hoofdkussen? OK, dan kan je verder.
Vele groeten van hier naar daar.
Johan.

Jan zei

Dag Fran,
Ik heb er een foto van een mooie jongen bijgezet bij je volgers...Je blog is er blijkbaar tevreden mee want ik sprong van plaats 8 naar 4 (Gert, misschien kun je mij voorbij steken...maar ik vrees ervoor).
Korte samenvatting van het weer hier: kaat, grauijs en nat. Hoe was het op de Col le Poeder?
Ik benijd je wel een beetje...een mooie lange wandeling maken in een warm land, nieuwe ervaringen opdoen, geconfronteerd worden met jezelf, er totaal alleen voorstaan, weg van alles, een andere manier van leven, aangewezen zijn op jezelf en er totaal alleen voorstaan,... misschien val ik in herhaling, maar dat is iets dat mij ook aanspreek en misschien veel mensen eens deugd zou doen.
Voor de rest alles ok, Bart trekt zijn plan, wij gaan werken en belastingen betalen en we blijven onze stoof aanzetten.
Muchos saludos, Jan