Deze morgen raakte ik moeilijk wakker. Ik slaap met een maskertje tegen het licht en met oordoppen tegen het lawaai, en wat bleek, iedereen was reeds druk in de weer toen ik mijn slaapogen open deed. Liliane was al gekleed, Madeleine en Gilbert reeds klaar voor vertrek. Ik haaste me zo snel ik kon, maar tot nu toe geeft de ochtend mij weinig zin tot opstaan. Wat verander ik ...
Lilane wacht mij buiten op en roept door het raam dat ik best regenkledij aantrek. We kunnen geen ontbijt nemen in de refugio, dus gaan we elders ontbijten. Daar zien we bekenden en in de bar staat een weegschaal die ik wil uittesten, want ik moet reeds mijn riem wat aanspannen. Helaas, ze werkt niet. De koffie smaakt en daarna ben ik wakker. Net als we van plan zijn te vertrekken barst het onweer hevig los, gieten, bliksemen, ... We wachten even en vertrekken wanner het maar een beetje meer regent. Binnen de korste keren ben ik toch nat.
Het is vechten tegen regen en wind op de weg langs een drukke baan. Ik stap stevig door en algauw komt de zon piepen.
Om 10u kom ik aan in Belorado waar ik wacht op Liliane om boodschappen te doen. We drinken nog een vers fruitsap en eten een boccadillo met spek. We vinden een supermarkt een slaan onze voorraad in want morgen is het ook zondag. Ik kom buiten met een rugzak die minstens 2kg zwaarder is en ik vorder verder als een slak. Gelukkig is het niet ver meer, we stoppen op 19km in een doods dorpje maar met een prima herberg. Madeleine en Gilbert hebben de herberg gemist en zitten 2 dorpen verder. Die zien we wel terug...
Na de douche een middagdutje en al snel komen er geluiden uit mijn bed zoals ik van anderen mag geloven, ik geniet er echt van zo knus in mijn slaapzak.
Beneden is een bar met een hospitalera uit Costa Rica en haar man die van Franse chancons houdt. De Fransen genieten, de anderen ook, elk op zijn manier.
Liliane en ik bekijken de plannen voor de komende week. Ik besliste deze morgen een halve dag vrij te nemen in Burgos om even niet op de camino te zijn, gewoon een uit te slapen, treffelijk te ontbijten en de stad in te gaan. Liliane vindt dit ook ok en we zoeken een leuk hotelletje zonder pelgrims die s'morgens om 4u30 opstaan.
Vanavond wordt het hier nog gezellig, ze maken een grote pan paella voor de pelgrims...
De voorbereiding
Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.
Op stap met de rugzak...
Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...
Materiaal ...
Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten