Aan iedereen die met mij een stuk op weg wil, welkom!

Deze blog is een stukje van mezelf, mijn gedachten en gevoelens van "mijn weg te gaan", mijn camino die startte op 11 mei en eindigde op 20 juni 2009.

Mijn weg : de Camino Frances

Mijn weg : de Camino Frances
De route heet de Camino Frances en loopt van Zuid-Frankrijk door Noord-Spanje naar Santiago de Compostela. De Camino gaat door 6 steden, 165 dorpen en 45 gehuchten. Bijna alle plaatsen hebben kerken of kapelletjes, gewijd aan St. Jacob. Aan de hand van de Miam Miam Dodo en de St-Jakobsroute van ANWB heb ik mijn route uitsgestippeld met een gemiddelde van 25km per dag. Op een houten plank kleeft het noordelijk deel van Spanje. Met behulp van gekleurde prikkers heb ik mijn eigen route uitgestippeld. De uitgestippelde tijd tussen St Jean Pied de Port en Santiago bedraagt 35 dagen. Hierbij heb ik rekening gehouden met de overnachtingsmogelijkheden en de moeilijkheidsgraad van de route.
De realiteit heeft uitgewezen dat je je steeds moet aanpassen aan je fysieke mogelijkheden en de weersomstandigheden van dat moment. Ik heb de route gelopen in 37 stapdagen.

Hier vind je het gedetailleerd schema van mijn camino

De voorbereiding


Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.


Op stap met de rugzak...


Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...

Materiaal ...

Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...


Lieve lezers,

Willen jullie mijn camino-dagboek lezen, klik dan op het berichtenarchief en kies de berichten die je wil lezen.

Willen jullie een persoonlijk bericht nalaten, klik dan hier.

Veel leesplezier!

18 mei 2009

Dag 8 : Ayegui - Los Arcos 20km




En ja, de eerste foto's zijn er... Joepie
Terug heerlijk geslapen in de kelder van het sportstadion van Ayegui. Daar we in de kelder sliepen, was het heerlijk fris.
Ontbijt vanaf 6u45, op zijn Spaans, met beschuit en koekjes en confituur, maar wel ok.
Om 7u30 terug op stap. Gisteren hadden we gehoord dat het vandaag heet kon worden, vandaar dus mijn hemd en 3/4 broek.
Deze morgen kwamen we eerst langs Irache, het monaterium met de beroemde wijnfontein ipv water, die ik bewuat om 8u 's morgens liet links liggen.

De weg was terug prachtig, 6km tot Villamayor de Monjardin en dan 12km tussen de wijngaarden en de velden zonder een dorp tegen te komen. We moesten dus goed voorzien zijn op eten en drinken, maar georganiseerd zoals ik ben, is dat geen probleem.
Rond 13u30 kwamen we in Los Arcos aan waar de Vlaamse gnootschap de refugio uitbaat. Het feit van Vlamingen te zien en ergens te komen waar je goed ontvangen wordt, voelt een beetje als thuiskomen. De hosptalero's zijn bijzonder aangenaam en helpen mij ook met al mijn vragen, oa hoe zet ik foto's op het internet. Op dit ogenblik zit ik samen met haar in de plaatselijk bib aan de pc te werken ipv in de refugio waar er geen usb is. Supertof
Vanavond heb ik mij ingeschreven voor een voetmasage,ik denk dat ik dit wel verdien en zal er zeker van genieten. Straks nog even aar de apotheek om iets voor mijn blaren.
Maar het was weer een leuke dag, samen met Liliane, Gilbert (foto) en Madeleine.

7 opmerkingen:

evi zei

heel leuk om de eerste foto's te zien, laat er nog maar komen!
Die voetmassage klinkt alvast heerlijk ... laat u maar verwennen!


groetjes

Bart zei

Aaaah, de fuente de viño aan het monasterio de Irache. Wat een leuke herinnering !!!
Maar wat mij vooral opvalt is dat je blijkbaar nog niet veel goed weer hebt gehad; zo wit nog! Dat ben ik van jou niet gewoon.
Toedeloe...

Unknown zei

het is erg leuk allemaal te lezen. Ik volg het dagelijks Geert is er geloof ik nog niet aan toe gekomen.
Het moet fantastisch zijn om eens zonder agenda gewoon te lopen en te zien waar de dag je brengt. Ga zo verder geniet van het zijn, het hier en nu en het lopen. Life is happening while you are making plans..... well it can happen without making plans (at least sometimes) dus.

Machteld

Jan zei

mooi mooi mooi....

Vandaag was het een mooie dag, zonnig weer, nogal windering :o), maar ok voor België...de regen komt pas woensdag :( (opening SpecialOlypics), en kans op donderdag en vrijdag en....

enjoy the sun !!

Ignace en Huguette zei

Leuke foto's gezien. Ge ziet er nog fris uit.De blaren goed laten verzorgen, liefst niet openmaken.Nog veel moed want het is nog maar het begin.Ignace is jaloers op uw onderneming maar hij houdt het voorlopig op 100 km.
Huguette en Ignace

Frodo von Trapp zei

Elaba,

Ik denk dat wij ook nog in dat klooster hebben rondgelopen. Ben het niet 100% zeker, maar het lijkt er in ieder geval op.
We mochten helemaal alleen rondlopen in de kerk. En ja hoor, het was weer zo'n moment waarop we een religieus liedje moesten zingen. Onder de koepel of onder de vieringstoren ... 't is al zo lang geleden dat ik het niet zo goed meer weet. Ook al kenden we met ons 4 maar 3 woorden van het hele liedje, het was toch een mooi kwaliteitsmoment.
We zijn toen ook in het klooster terecht gekomen. Ha ja, er was daar een deur die niet op slot was en in het kader van onze culturele verkenningstocht konden we het niet nalaten om daar even te gaan piepen. Zo ook in de sacristie of zoiets terecht gekomen, waar Diane haar nieuwsgierigheid echt niet kon bedwingen en in de laden van de muurkast ging gaan kijken of de nonnetjes of de patertjes hun tapijtjes wel mooi gestreken en gesteven hadden. De middelste lade kreeg ze niet open en dus dachten we dat die lade klemde. Ons Belgische strijdmoto hoog in het vaandel dragend, trokken we dus eendrachtig aan de lade, die geen lade bleek te zijn, maar gewoon een houten afdekplaat ... maar allee, we hebben ze weer mooi op haar plaats geïnstalleerd zodat toekomstige generaties zich niet zouden moeten afvragen welke hooligans dit mooie stukje architectuur "zerstört" hadden.

Groeten aan die knappe spetter naast jou op de foto.

allebaster zei

dat je van de wijn om 8u niet hebt gedronken tot daar aan toe... maar je hebt je bidonnetje toch gevuld voor later op de dag - mag ik hopen...

groetjes

Peter