De nacht verliep rusteloos. Door de houten vloer en de vele toiletbezoeken was ik veel wakker, zelfs door de oordoppen heen.
Om 6u30 mogen we opstaan, niet vroeger van de hospitaleros. Om 7u gezamelijk ontbijt en dan wegwezen voor de grote hitte.
De tocht verloopt hetzelfde als gisteren, zeer saai.
Om 14 komen we aan en we blijken de laatste 2 bedden te hebben in de refugio. De hospitalero is nergens te bespeuren. We installeren ons in een gang waar het alles behalve gezellig is. De rest van de refugio is wel ok en de binnentuin is zeer leuk.
Ik probeer te rusten want ik ben bekaf door de hitte en de afstand.
Ik probeer te rusten maar daar we in de gang liggen is het komen en gaan met veel lwaai. Op een bepaald moment komen er meer pelgims binnen ondanks het feit dat wij de laatste bedden hadden ingenomen. Ik begrijp er niets van en wanneer een aantal mensen uit de gang verhuizen, vraag ik hen wat er gaande is. Blijkbaar is de hospitalero terecht, die lag te slapen en heeft een nieuwe kamer van 12 bedden geopend. Ik spreek de hospitalero aan dat ik het onterecht vind dat mensen die later komen een kamer krijgen en wij op de gang belanden. In het spaans zegt hij mij dat ik blij mag zijn dat ik een bed heb en als het mij niet aantstaat ik kan vertrekken. Dit is echt wel volgens de geest van de camino, nietwaar?
Mijn platte rust is over, maar wat doe je... Ik blijf en ventileer bij andere bekenden. Blijkbaar heeft een spaanse dame de jongeren die toekwamen en geen bed meer hadden terug zien vertrekken voor 6km en toch aangedrongen bij de hospitalero.
Morgen gaan we naar Leon, en gezien de hitte en de vermoeidheid met de voeten , doen we hetzelfde als in Burgos. We nemen een hotel en blijven woensdagvoormiddag in Leon.
Vanavond koken we samen als de elktriciteit het toelaat...
De voorbereiding
Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.
Op stap met de rugzak...
Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...
Materiaal ...
Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
Hoi Françoise,
De laatste 2 dagen waren geen lachertje, als ik het zo allemaal lees en eerlijk gezegd 26,5km onder een broeihete zon, met een loodzware rugzak op de rug, een overvriendelijke ontvangst in de refugio,... ik kan je verzuchting verstaan.
Laat je er althans niet door ontmoedigen, je bent er bijna.
Dit is een ervaring waar je in het jaar 2030 nog meimerend zal aan terug denken. Zo van : Weet je, toen ik...
Keep on smiling, wij denken hier aan jou.
Leentje
PS : Ik ben op WE geweest naar de Champagne en er ligt een flesje klaar tegen dat je terug bent. We gaan dan samen een glaasje drinken.
Françoise,
raad eens wat ik net deed? ik lees luidop al je schrijfsels voor en ik heb hier iemand naast mij die er erg van geniet! Jef natuurlijk! het is hier al een paar dagen mooi weer en bijna vertekt hij op reis...Jef op en top in zijn nopjes! Jouw kadoo valt enorm in de smaak en gaat zeker mee in de valies!Bedankt!
We lezen dat het ginder bij jou snikheet is en dat je voeten soms pijn doen en Jef die kan ermee lachen!Het is fijn om te lezen dat je er leuke mensen ontmoet.We zijn wel heel benieuwd naar foto's en hoe je haar er nu uitziet...stekels omhoog en afgebleekt van de zon??? veel goeie moed en een dikke kus van Jef! en van mij ook, Els
Hoi Françoise,
weer even tijd om wat te schrijven. In de eerste plaats vroeg Marjolijn mij om door te geven dat zij vol belangstelling je escapades volgt. Ze is nog niet zo bedreven dat ze zelf een berichtje kan sturen dus doe ik dat maar. Zo zie je maar alle 'moeders' leven en lezen mee!. Ik hoop dat je snel weer naar een fris groen koeler stuk afdaalt, want wat je beschrijft lijkt mij geen pretje, met of zonder Geert's wijn.
Hou je haaks, het einde is in zicht, en mij paardjes gaan dan meestal harder lopen....
grt Machteld
Hey Fran,
Laat je niet van de wijs brengen door die 2 minder leuke dagen hoor!
Vergeet de onvriendelijke mensen, de hitte en de minder aangename paden en denk maar aan iedereen die thuis voor je duimt hoor!!
Kan alleen beteren he!
Groetjes
vandaag uw kaartje ontvangen,
vele groeten van Jacky en Diane,
wij wensen je nog zonnige dagen,
het week-end word blijkbaar minder goed maar intussen tellen we verder
af.
Een reactie posten