Eeen heerlijke nacht, goed geslapen en helemaal geen zin om op te staan, maar ja, er is de weg.
Vandaag is een mooie en bijzondere dag, Cruz de Ferro op 1500m, het einde en het begin...
In Rabanal heb ik lst van een flauwte en rust even uit. Ik stap rustig verder omhoog tot Cruz de Ferro, een heel bijzonder moment, maar het voelt goed. Clara is erook als ik aankom en we begrijpen elkaar zonder woorden, loslaten en verder gaan.
Na de klim de afdaling die heel lang duurt en die mij helemaal uitput. Na elke bocht hoop ik het dorp te zien, maar helaas, daar is een andere bocht. Ondertussen zitten we ook zo hoog in de bergen dat we in de wolken zitten en de ene plensbui na de andere krijgen. Mijn regencape wordt getest en goed bevonden.
Om 14u30 komen we in El Acebo aan. Een vriendelijke man biedt ons een kamer aan in zijn casa rural en daar maken we graag gebruik van. Na een kopje thee kruip ik in bed en slaap. Dit doet me echt deugd. Er zijn ook nog mensen uit Noorwegen en 's avonds maakt de man een heerlijke vegetarisch maaltijd voor ons klaar met een gezellig haardvuur. Dit kunnen we best gebruiken in deze koude tijden...
De voorbereiding
Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.
Op stap met de rugzak...
Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...
Materiaal ...
Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Dag Francoise,
De laatste loodjes wegen misschien het zwaarst maar het wordt mooier en mooier. Geniet er van zoveel als je kunt want alles wat je beleeft is zo uniek en zo prachtig. Zelfs de minder mooie momenten verdwijnen als sneeuw voor de zon door het fantastische dat je ervoor in de plaats krijgt! De ervaringen en de ontmoetingen en zoveel meer, onvergetelijke momenten.
Intussen ben ik al een tijdje aangekomen, veel te vroeg in Santiago dus nog doorgestapt tot Fisterra. Vandaag ga ik terug naar Santiago, 2 nachten en dan terug naar huis op vrijdag. Het was allemaal zo onvergetelijk, om eeuwig te koesteren... Maar nu verlang ik echt wel terug naar huis.
Heel veel lieve groetjes,
Ingrid
Een reactie posten