De dag begint met mist en een heerlijk ontbijt. Als we om 7u30 vertrekken met enkel een regenvest, komt de zon al piepen, maar we hopen niet veel, we zijn steeds in de bergen. Het eerste deel tot Triacastella loopt afwisselend langs de weg en een pad, maar het is prachtig. Ik kan terug genieten van het landschap met de zon in de rug. In Triacastella doen we een aantal boodschappen en stappen verder. Ik dacht dat de bergen nu bijna definitief achter ons liggen, maar het gaat nog een stukje bergop. Ik neem veel foto's want ik vind het hier zo mooi en rustig langs vele kleine vergeten dorpjes met oude huizen zonder een goede straat en met een welriekende animale geur. Typisch Gallicie...
Het pad lijkt wel de bisse in Zwitserland, langs de flanken van de bergen met een mooie weidse groene pracht.
Rond 15u kmen we aan in de refugio, die nog niet zo lang bestaat en een Ikea-look uitstraalt.
En ja, het is hier genieten van de zon, 20 graden meer dan gisteren, wie had dat kunnen denken. Het is gewoon zalig... Nog 115km tot Santiago... Sedert we gisteren de grens met Galicie voorbijkwamen, staan om de 500m grote betonnen blokken met de afstand tot Santiago. Dit kan ik nu op de voet volgen... Maar dus ook nog maar 115km voor ik dit prachtig avontuur verlaat...
De voorbereiding
Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.
Op stap met de rugzak...
Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...
Materiaal ...
Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
hey Francoise,
alvast proficiat met je prestaties tot nu toe, ook met je creatieve oplossingen!
we wensen je hopelijk nog droge dagen en 's avonds mag er wel eens een natje bijzijn ;)
vele groetjes, we duimen voor jou!
Hilde en ELke van huisje 4
Door de wind, door de regen...
Knap van je hoor!
Het begint te korten nu, geniet nog volop van je avontuur en laat je gedachten de vrije loop!
We denken hier allemaal aan je, en zijn trots hoor!
Knuffels
hey
heb eindelijk je blog gevonden
leuk je reisverhaal mee te volgen.
Ga op zoek naar de rust en de stilte in uzelf en weet dat alles in dit leven een doel heeft. Alle gebeurtenissen zijn er omdat we er iets van kunnen leren.
het getuigd van lef je droom achter na te gaan en de moe om deze met ons te delen.
wens je nog veel plezier
groetjes Minerva
Hey françoise,
Schitterende blog met fantastische verhalen!
Het is echt heel leuk en spannend om alles te kunnen meevolgen.
Heel veel succes nog en al een dikke welverdiende pluim !!
Julie Carnier
Hoi Françoise,
Inderdaad nog maar 115 km en tegen dat je dit leest een getal met maar 2 cijfers meer. Geniet nog met volle teugen, hopelijk blijft de zon van de partij en... tot in "den draai" hé.
Leentje
Een reactie posten