Als ik om 6u20 als 4de opsta, kijken mijn Estse buurvrouwen mij kwaad aan. Ook de vorige avond, keken ze kwaad toen ik om 21u in mijn rugzak rommelde. Ze zijn nog niet lang op de camino, misschien moeten ze nog wennen aan het uur van opstaan...
We vertrekken on 7u en ontbijten in Eirexe. Er is internet in de bar en ik check even mijn mails.
Om 8u vertrek ik en ik stap gezwind door, in gedachten verzonken bij mijn mails. Daardoor mis ik een stukje landschap, maar het gevoel zit goed en dat i s het belangrijkste. Om 10u komen we aan in Palas del Rei, en nu we tijd hebben voor sightseeing, blijkt er niet zoveel te zijn. Er is we de kerk met de eerste gewone kaarsen, dus, Trees, Nancy en ma, jullie beloofde kaarsje brandt in Palas del Rei. We zoeken een bakker en belanden in een patisserie vol lekkere taartjes. Het is zondag en laten ons even gaan.
De tocht gaat verder langs watertjes, bossen, godvergeten dorpjes en voor het eerst zie ik de eucalyptusbomen. Wat een heerlijke geur...
Om 13u komen we aan in O'Coto en checken in in onze casa rural voor die avond. Er is een bad en ik geniet van de warmte voor mijn benen en voeten.
Op terras kletsen en rusten we met 3 andere Franse dames.
's Avonds genieten we van een heerlijke maaltijd met lekkere frietjes...
De voorbereiding
Sedert vorige winter (december 2007) ben ik beginnen wandelen ifv de camino. Samen met Grimsel, onze Berner Sennen (toen 3 maand oud zoals je kan zien op de foto) begon ik met kleine afstanden (5km). Mettertijd namen de afstanden toe, 10km, 15km, en na enige tijd ook dagtochten van 25km. Grimsel kon na een tijdje niet meer mee, niet zo leuk als je steeds gewoon bent om met je hond te wandelen.
Tijdens onze vakantie in Zwitserland ondervonden we dat 15km toch wel haalbaar was voor hem. Dus, als ik nu regelmatig op sta ga voor een "kleine" wandeling kan hij nog gerust mee.
Ik wandel heel veel in de streek (Vlaamse Ardennen) en haal wandelingen uit het Groot Wandelboek Vlaanderen (wandelingen van ong. 15km) en de Dagstapper gids Oost-Vlaanderen (wandelingen van ong. 20-25km). Het is uiteindelijk mijn bedoeling dat ik op de camino ong. 25 km per dag wandel.
Ik wandel regelmatig ook langs de GR of Grote Routepaden. Ik baseer mij op de site van Jan Van Meirvenne http://www.wandelwereld.be/ .Enkele stukken van routes die ik al gelopen heb zijn :
*GR 122 (Dikkelvenne-Melle en Dikkelvenne-Michelbeke)
*GR 128 (Gent-Drongen)
*GR 129 (Oudenaarde-Lozer)
*GR 5A (Onkerzele-Grimminge)
*GR 57 (Nadrin-Houffalize)
*GR 15 (Houffalize-Wibrin)
*GR Ijzer (Schore-Pervijze)
*GR 128 (Astene-St-Martens-Latem)
Wandelen in de winter is niet zo evident.Lange tochten zijn uitgesloten als je overgeleverd bent aan de koude om stilletjes op een bankje je boterhammetjes op te eten. Beter zijn dan 2 kortere wandelingen te lopen en op een aangenamere manier krachten opdoen. Ook de kledij is een aanpassing, een lange dikke onderbroek is geen overbodige luxe met koude temperaturen van de afgelopen weken.
Op stap met de rugzak...
Voor onze reis naar Zwitserland heb ik mijn rugzak gekocht. Ik wou in Zwitserland enkele wandelingen met de rugzak doen om een eerste ervaring op te doen. Ik liep 4 dagen met mijn rugzak. In het begin was dit een zeer pijnlijke ervaring. Er zijn zodanig veel riempjes om aan te spannen, daarbij ook nog rekening houdend met het stijgen of het dalen. De laatste wandeling was de beste...
De inhoud van mijn rugzak bestond uit een een groot bidon water van 5l, gewikkeld in een paar dekens, enkele jassen en daarbij natuurlijk ook mijn Platypus (mijn drinkzak van 1,8l) + picknick voor die dag.
Het grote voordeel om in Zwitserland met een rugzak te lopen is dat niemand raar naar je kijkt. Mensen die je tegenkomt, zijn wandelaars, een grote rugzak valt dus niet uit de toon...
Materiaal ...
Sinds vorig jaar ben ik begonnen met mijn materiaal aan te schaffen. De eerste belangrijke aankoop waren mijn schoenen. Ik liet mij adviseren door de mensen van Avventura in Gent. Gedurende een ganse namiddag kreeg ik uitleg over schoenen, kledij, rugzak, dranksystemen, stokken, ... Beetje bij beetje kocht ik mijn materiaal. Dit is noodzakelijk om dit op deze manier te doen want degelijk materiaal heeft zijn prijskaartje.Na meer dan een jaar ben ik aan het eind van de rit. De schoenen zijn ingelopen, de kledij gestest in de verschillende weertypes, maar ... de rugzak is nog niet geladen. Elk item dat ik overweeg om mee te nemen heb ik gewogen, en ik besef nu dat dit een moeilijke opdracht wordt om dit allemaal in mijn rugzak te stoppen. Ik wil maximaal 10kg dragen, het gewicht van mijn rugzak 2,2kg inbegrepen. Reken daar nog wat water bij en iets om te eten, en dan weet je dat het schiften wordt...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
oejejoei, boos kijkende Estse dames ... misschien staan hun monden vol naften waardoor ze van de pijnscheuten in hun broek moeten pissen als ze lachen ...
hey Françoise,
Jef is terug van een fijne maar natte vakantie in de Haan(sunparks)Hij heeft het goed gehad met zwempartijtjes en lekker eten...we lezen dat jij ook al frietjes en taartjes hebt kunnen eten...oef , wat een geluk, daar zal je wel van kunnen genieten hé, na al die zware inspanningen.We vinden allebei dat je het heel goed doet en zeggen 'hoedje af' of 'chapeau' ! doe zo voort en weldra is de finish in zicht! alvast proficiat!xxx
Een reactie posten